موزه میراث روستایی گیلان

عصر روز جمعه بود که طاقتمان طاق شد و عزم گردش کردیم . با اینکه این روزها هر روز تعطیلم ولی روز جمعه و در خانه ماندن بسیار سخت.بالاخره  راه افتادیم.برخلاف هدف، مقصد دقیقا" مشخص نبود.به سمت جاده سراوان رفتیم.همینطور که می رفتیم توجه ما به موزه روستایی جلب شد.جلوی موزه توقف کردیم.دودل بودم که برویم داخل یا نه ،چون فکر می­کردم جذابیتی نداشته باشد ،هنوز تصمیم نگرفته بودیم که زن و شوهری که از موزه بیرون آمده بودند گفتند ما داریم می رویم جای ماشین ما پارک کنید.پس قسمت شد که برویم و از موزه دیدن کنیم. وقتی وارد شدیم هرچه جلوتر می­رفتیم بیشتر خوشمان می­آمد.موزه میراث روستایی مجموعه­ای رو باز است که در 15کیلومتری رشت واقع است.خانه­­های روستایی استان گیلان با سبک­های متفاوت که بعضی جدید ساخته شده بودند و بعضی هم از جاهای دیگر استان آورده بودند و در محوطه سرسبز موزه بازسازی کرده بودند.قدمت بعضی از خانه­ها به صدوپنجاه سال می­رسید.حتی چاهای قدیمی و انبار برنج و...را بازسازی کرده بودند.بازدید کنندگان به داخل خانه­ها می رفتند و عکس یادگاری می­گرفتند.من هم به مدد پسرم فقط از بیرون ساختمان عکس گرفتم . دیگر آن مدل خانه­های گلی دو طبقه با تلارهای زیبا و پشت­بام­های پوشیده از کاه برنج و مهمتر از همه صفا و صمیمیتی که در آن خانه­­ ها موج می­زد خبری نیست. با دیدن اولین خانه به یاد خانه پدربزرگم افتادم و خاطرات دوران کودکی در حالی که سالها از آن روزها می­گذرد و نه خانه­ای مانده و نه پدربزرگ ومادربزرگی(روحشان شاد)

از نیمی از خانه­ها دیدن کرده بودیم که هوا تاریک شد.تصمیم گرفتیم یکبار دیگر هم به موزه بیاییم تا بهتر همه جا را ببینیم.مطمئناً دیدن از این مجموعه برای مسافران سایر استانها خالی از لطف نخواهد بود.