پسرم راه میره

محمدپارسا جون از فردای روز تولدش، یعنی 12 بهمن تلاش هاشو را شروع کرد. با هر قدم که بر می داشت سعی می کرد خودش را تشویق کنه و فوراً می افتاد زمین. به نظرم شب قبل در جشن تولد یک سالگیش که چند تا بچه همسن و سال خودش به خونه ما اومده بودن و راه میرفتن انگیزه ای شد واسه پسر گلمون که بصورت فشرده تمرین کنه تا راه بیفته. حالا که 25 روز میگذره تقریباً به راه رفتن مسلط شده و توی خونه چرخ می زنه.دیشب هر 45 دقیقه از خواب بیدار می شد و گریه می کرد.صبح که دهنش را وارسی کردم دیدم 5 امین دندون(بالا سمت راست) نیش زده. امروز هم همش بی حوصله هست و غر می زنه. کی میشه این دندونهاش در بیاد کمی راحت بشه این گل پسر!